Home sweet home
Door: Anouk
Blijf op de hoogte en volg Anouk
21 December 2014 | Moldavië, Chisinau
Vrijdag was onze laatste dag in Moldavië. Er was een kerstviering voor de mantelzorgers op de kliniek. Wij hebben geholpen met het klaarmaken van het eten. Voordat de viering begon hebben wij wat gedronken met onze tolk bij Tucano. Dat is een soort Starbucks. Het was erg gezellig.
De viering begon om 14:00 uur. Er werd gezongen, gebeden en gegeten. Wij moesten ook weer zingen. Deze keer ging het een stuk beter dan donderdag. Onze tolk ging ook met ons meezingen. Dat klonk heel erg leuk! Helaas staat dit niet op een filmpje. Toen de kerstviering afgelopen was, hebben wij de verpleegkundigen nog wat cadeautjes uit Nederland gegeven. Ze waren er heel erg blij mee. Wij namen afscheid en er werd nog voor een goede terugvlucht gebeden. Ze vertelden dat ze allemaal heel erg blij waren met onze komst naar Moldavië. Het was erg leuk om te zien dat ze onze beslisboom voor wonden, die wij hadden gemaakt hadden opgehangen in het kantoor. Ook hing het overzicht van een hyperglycemie (hoge bloedsuiker) en een hypoglycemie (lage bloedsuiker) die wij hadden gegeven ernaast.
Vrijdagavond gingen wij uit eten bij La Pacinte. Wij kregen voor het eerst het eten tegelijk, dus wij konden gezellig tegelijk eten. Toen wij terugkwamen gingen wij slapen, want om 2:50 uur ging de wekker weer.
Onze gastheer bracht ons naar het vliegveld en om 6:00 uur vlogen wij richting Boekarest. Van Boekarest naar Amsterdam zaten wij in een heel groot vliegtuig. Dat was wel een omschakeling, want van Chisinau naar Boekarest zaten wij weer het in propellervliegtuigje. Ik denk dat er in dat vliegtuig niet meer als 35 personen passen. Het tweede vliegtuig had drie rijen. Twee rijen van twee stoelen en één rij van vier stoelen. Wij hadden heel veel turbulentie onderweg en wind tegen. Om 11:00 uur waren wij veilig geland in Nederland, heel erg fijn.
Wij hebben elkaar dit jaar leren kennen en ik vind het heel bijzonder hoe goed onze klik was met ze drieën. In Moldavië zaten wij 24 uur per dag bij elkaar en geen één keer irritaties gekregen. Wij hebben veel met elkaar gelachen en dit is ook belangrijk. Aan elkaar hebben wij veel steun gehad.
Het zit er nu helemaal op. Wij zijn weer thuis en ons gewone leven begint weer. Ik zal nog vaak aan deze ervaring terugdenken!
Wij willen iedereen bedanken die ons gesteund heeft om deze reis mogelijk te maken!
Groetjes,
Larissa, Rosanne & Anouk
De viering begon om 14:00 uur. Er werd gezongen, gebeden en gegeten. Wij moesten ook weer zingen. Deze keer ging het een stuk beter dan donderdag. Onze tolk ging ook met ons meezingen. Dat klonk heel erg leuk! Helaas staat dit niet op een filmpje. Toen de kerstviering afgelopen was, hebben wij de verpleegkundigen nog wat cadeautjes uit Nederland gegeven. Ze waren er heel erg blij mee. Wij namen afscheid en er werd nog voor een goede terugvlucht gebeden. Ze vertelden dat ze allemaal heel erg blij waren met onze komst naar Moldavië. Het was erg leuk om te zien dat ze onze beslisboom voor wonden, die wij hadden gemaakt hadden opgehangen in het kantoor. Ook hing het overzicht van een hyperglycemie (hoge bloedsuiker) en een hypoglycemie (lage bloedsuiker) die wij hadden gegeven ernaast.
Vrijdagavond gingen wij uit eten bij La Pacinte. Wij kregen voor het eerst het eten tegelijk, dus wij konden gezellig tegelijk eten. Toen wij terugkwamen gingen wij slapen, want om 2:50 uur ging de wekker weer.
Onze gastheer bracht ons naar het vliegveld en om 6:00 uur vlogen wij richting Boekarest. Van Boekarest naar Amsterdam zaten wij in een heel groot vliegtuig. Dat was wel een omschakeling, want van Chisinau naar Boekarest zaten wij weer het in propellervliegtuigje. Ik denk dat er in dat vliegtuig niet meer als 35 personen passen. Het tweede vliegtuig had drie rijen. Twee rijen van twee stoelen en één rij van vier stoelen. Wij hadden heel veel turbulentie onderweg en wind tegen. Om 11:00 uur waren wij veilig geland in Nederland, heel erg fijn.
Wij hebben elkaar dit jaar leren kennen en ik vind het heel bijzonder hoe goed onze klik was met ze drieën. In Moldavië zaten wij 24 uur per dag bij elkaar en geen één keer irritaties gekregen. Wij hebben veel met elkaar gelachen en dit is ook belangrijk. Aan elkaar hebben wij veel steun gehad.
Het zit er nu helemaal op. Wij zijn weer thuis en ons gewone leven begint weer. Ik zal nog vaak aan deze ervaring terugdenken!
Wij willen iedereen bedanken die ons gesteund heeft om deze reis mogelijk te maken!
Groetjes,
Larissa, Rosanne & Anouk
-
21 December 2014 - 12:02
Joop En Geertje:
Hallo dames,
Fijn dat jullie weer veilig in Nederland zijn. Dat jullie deze ervaring niet vergeten kunnen we ons voorstellen. Zo'n verschil met hoe het in Nederland allemaal is geregeld. Hier wordt best vaak en veel geklaagd en soms ook wel terecht. Maar over het algemeen worden inwoners van Nederland goed verzorgd. Wij wensen jullie veel succes met het stageverslag en het vervolg van de studie. Jullie zijn een hele ervaring rijker en hebben bovendien wat kunnen betekenen voor de mensen in Moldavie. Een groot compliment en lieve groeten uit Notter.
Joop en Geertje -
21 December 2014 - 12:57
Anja Rouwler:
Hallo Anouk,
Fijn dat je weer thuis bent, wat een ervaring en wat een bijzondere stage, nu weer wennen aan het luxe leven in Nederland, jij zal hier nu wel vaker bij stil staan, dat we het zo slecht hebben hier.
Ik wens je fijne feestdagen. en ben supper trots op je
XX Anja of tewel An zoals je moeder zegt.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
